Zeilvereeniging Kralingen sinds 1908
Hoewel WSVR zelf in 1932 werd opgericht gaat de geschiedenis van WSVR verder terug. In 1908 werd nl. de Zeilvereeniging Kralingen opgericht die daarmee de eerste officiële watersportvereniging aan de Kralingse plas wordt.
De haven en het clubhuis zijn gelegen op een eilandje aan de Boschweg, op een punt waar nu het Minang Kabouw-huis staat. Het ledenbestand bestaat voornamelijk uit middenstanders, hogere ambtenaren en ambachtslieden.
Hoewel het er op de foto (hiernaast) allemaal zeer romantisch uitziet was de ligging daar verre van ideaal zoals uit een schrijven van ZVK aan de gemeente blijkt:
- een groot deel van het terrein is moerassige grond, hetgeen meer kosten met zich meebrengt, dan wanneer men aan de vaste wal gelegen zou zijn,
- de haven biedt slechts beperkte liggelegenheid, omdat men aan de plaszijde geen steigers kan bouwen, vanwege de heersende westenwinden,
- de haven moet periodiek uitgebaggerd worden,
- de grondoppervlakte is te gering ten opzichte van het te benutten water.
Bouw starttoren
Niettemin vinden er grootscheepse vernieuwingen plaats nadat in 1933 het huurcontract met 25 jaar wordt verlengd. De zelfwerkzaamheid staat ook daar hoog in het vaandel. In 1933 start men de bouw van een starttoren, die het Witte Huis naar de kroon gaat steken en in 1939 is het nieuwe clubhuis gereed (bouwkosten ƒ 5000,-).
ZVK moet verhuizen
Als na het bombardement van Rotterdam het puin geruimd moet worden besluit de gemeente dit voor een deel in de plas te dumpen; ZVK blijkt op de verkeerde plaats te liggen. ZVK krijgt grond aangeboden op de landtong ten oosten van de verenigingen aan het Langepad. ZVK ziet dit echter niet zitten, want men zit nog volop in de schulden door de bouw van het clubhuis. Er is geen geld meer voor de bouw van een nieuw clubhuis en het inrichten van een nieuw terrein. Een liquidatie van ZVK dreigt.
WSVR opgericht in 1932, club zonder clubhuis
Aan de overkant van de plas ligt het in 1932 opgerichte WSVR, op de plaats waar nu de helling ligt en de loodsen staan. Het ledenbestand bestaat voornamelijk uit arbeiders en lagere ambtenaren. Een clubhuis hebben ze niet. Op de landtong, waarop het clubhuis nu gelegen is, was oorspronkelijk een padvindersgroep gevestigd, maar de padvinderij was inmiddels door de Duitsers verboden.
Gemeente eist fusie
Als de gemeente deze grond toezegt, onder de voorwaarde dat de twee verenigingen gaan fuseren, is het pleit gauw beslecht. WSVR heeft geen clubhuis en geen geld en ZVK geen terrein en geen geld maar de leden kunnen hun boten nu kwijt in de te bouwen steigers aan de landtong.
Iedereen happy?
Niet helemaal. De mentaliteitsverschillen blijken erg groot te zijn. De ZVK-leden kunnen het moeilijk verkroppen dat de naam verloren is gegaan, terwijl de WSVR-leden totaal niets van hun identiteit willen opgeven. Niettemin gaat de fusie door. Zowel de starttoren als het clubhuis worden in 1943 in hun geheel overgevaren. Op 3 juli 1943 vond de feestelijke opening plaats.
Het zal echter nog geruime tijd rommelen binnen de vereniging. Op het eind van de oorlog ontsnapt WSVR ternauwernood aan de vernietiging als er, zoals op nevenstaande foto is te zien, een voedseldropping plaatsvindt en het containers met brood regent.
Uiteindelijk zal er een krachtige vereniging ontstaan, waar zelfwerkzaamheid en gezelligheid twee karaktertrekken zijn, die hoog in het vaandel geschreven staan.
Dat het er goed toeven is weet inmiddels heel wedstrijdzeilend Nederland!
Filmpje 3e Kralingsche Zeilweek 1939